Geestelijke gezondheids­zorg

Meer inzicht in wachtlijsten voor ggz-behandelingen

Meer zicht op het aantal wachtenden, minder lange wachttijden en snellere verwijzing naar waar nog wel plek is voor behandeling in de ggz: voor dat doel hebben aanbieders van geestelijke gezondheidszorg en sociaal werk, gemeenten, huisartsen, patiëntenverenigingen en zorgverzekeraars hun krachten gebundeld.

Samen met de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaan zij vanaf januari meer inzicht bieden in het aantal wachtenden voor een ggz-behandeling. Zij maken het daarmee mogelijk dat wachtenden sneller en beter kunnen worden begeleid naar een passende behandeling. Dit schrijven MIND, de Nederlandse ggz, MeerGGZ, Sociaal Werk Nederland en Zorgverzekeraars Nederland in een brief met actieplan voor 2021 aan Paul Blokhuis, staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Tot voor kort waren alleen de wachttijden per diagnose bekend. In het nieuwe overzicht is voor alle betrokken partijen ook inzichtelijk hoeveel mensen wachten op een ggz-behandeling, hoeveel mensen een intake hebben gehad en hoeveel patiënten zijn begonnen aan een behandeling. Hierdoor ontstaat een beter beeld van de wachtlijsten; ook omdat mensen zich kunnen aanmelden bij meerdere aanbieders en dus op meerdere wachtlijsten kunnen staan. Het doel is om vanaf 2022 ook inzicht te bieden in de unieke aantallen wachtenden per vestiging van een instelling en in de voorkeursaanbieder van wachtenden.

Regionale aanpak

De meest recente rapportage van de wachttijden onderstreept de noodzaak tot actie. Met behulp van de nieuwe werkwijze krijgen wachtenden sneller de zorg die bij hen past. Partijen hebben daarvoor afgesproken dat in iedere regio de grootste aanbieder met de langste wachttijden de verantwoordelijkheid neemt voor het opzetten van een zogenoemd transfermechanisme. Dit is een overleg waarin verwijzers, aanbieders en financiers van ggz-behandelingen samen bespreken hoe zij wachtenden kunnen koppelen aan passende zorg, al dan niet digitaal. Eerst wordt gekeken of een cliënt kan worden gekoppeld aan een voor hem of haar geschikte aanbieder binnen de regio. Als dat niet lukt, wordt de patiënt desgewenst bemiddeld naar een aanbieder buiten de regio. Als er onvoldoende aanbod blijkt te zijn, kan nieuwe zorg worden ingekocht of nieuw aanbod worden gecreëerd. Onderdeel van de werkwijze is een ‘aanmeldpauze’ waarbij een aanbieder die structureel de norm voor wachttijden overschrijdt, geen nieuwe patiënten meer op de wachtlijst plaatst, maar hen begeleidt naar een aanbieder waar behandeling sneller mogelijk is.

Preventie en tijdig signaleren

Psychiaters, psychologen en ggz-instellingen hebben ook afgesproken beter te gaan samenwerken met organisaties die hulp en steun bieden, zoals sociaal werk. Samen willen zij meer investeren in preventie en het tijdig signaleren van (levens)problemen om te voorkomen dat mensen vastlopen en een ggz-behandeling nodig hebben. Zo kan in de ggz meer ruimte ontstaan voor behandeling van complexe problemen, waarvoor de wachttijden nu nog vaak te lang zijn. Het is daarom een belangrijke stap dat nu ook brancheorganisatie Sociaal Werk Nederland is betrokken bij het terugdringen van wachtlijsten. Ook Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en Ineen (vereniging van zorgorganisaties in de eerste lijn) onderschrijven het Actieplan en dragen actief bij aan de uitvoering. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) volgt de uitvoering van het Actieplan 2021 actief en draagt daaraan waar van toepassing actief bij. Samen hopen de partijen meer perspectief te kunnen bieden aan mensen die wachten op hulp bij psychische problemen.

Wachtlijsten

Iemand komt op een wachtlijst wanneer hij of zij een verwijsbrief heeft gekregen van de huisarts en zich heeft aangemeld voor een behandeling bij een ggz-aanbieder. Als door crisisdienst wordt vastgesteld dat iemand acute zorg nodig heeft, krijgt iemand daartoe direct toegang. De informatie over de wachtlijsten is te vinden op de Factsheet Wachttijden GGZ van Vektiswww.wegvandewachtlijst.nl en www.kiezenindeggz.nl. De eerste rapportage met aantallen wachtenden worden aan het einde van het eerste kwartaal verwacht.

Uitgelichte artikelen

Bekijk alle berichten
Handen bij elkaar
Geestelijke gezondheids­zorg

Zorgverzekeraars bieden noodoplossingen na onrust over declaratieregels GGZ

Zorgverzekeraars komen met noodoplossingen voor ggz-zorgaanbieders die vanaf 1 januari 2025 hun zorgnota’s niet meer willen declareren met vermelding van de zogeheten DSM-hoofdgroepdiagnoses en het gb-ggz profiel. De NZa heeft met ingang van dit jaar de verplichting laten vallen om de DSM-hoofdgroepcodes en de gb-ggz profielen op de zorgnota te vermelden. Zorgverzekeraars moeten deze gegevens echter nog steeds ontvangen om de nota’s te kunnen controleren. Ook zijn ze onmisbaar voor een goede werking van de risicoverevening. Sommige zorgaanbieders zijn bang dat zij zonder deze verplichting juridische risico’s lopen als ze deze gegevens doorleveren aan zorgverzekeraars.

Verpleegkundige en oudere wandelen buiten
Langdurige zorg

Handreiking MGZ biedt startpunt voor regionale samenwerking

Als vervolg op het Convenant Medisch Generalistische Zorg (MGZ) is een Handreiking Samenwerking MGZ ontwikkeld voor de regio’s. De handreiking biedt houvast om regionaal met het convenant aan de slag te gaan: heldere processtappen, wat moet er gebeuren en wie is verantwoordelijk. Het biedt handvatten voor regionale initiatieven en een escalatieroute als het niet lukt om tot regionale afspraken te komen. De handreiking is een waardevolle aanvulling op het convenant, dat landelijke afspraken bevat om de toegang en bereikbaarheid van MGZ voor mensen met een Wlz-indicatie te verbeteren.

Medewerker en klant bij de balie in de apotheek
Eerstelijns­zorg

Zorgverzekeraars blijven bezorgd over medicijntekorten ondanks daling in 2024

Zorgverzekeraars zijn bezorgd over medicijntekorten. Ook andere partijen blijven hierover zorgen houden, ook al blijken de tekorten in de laatste cijfers van de KNMP over 2024 wel te zijn gedaald. Medicijntekorten hebben een grote impact op patiënten en zorgaanbieders. Zorgverzekeraars nemen hun verantwoordelijkheid. Ze hebben al maatregelen genomen door hun inkoopbeleid (preferentiebeleid) aan te passen en werken aan extra maatregelen.

Bekijk alle berichten